Ινσουλίνη & Αντίσταση στην ινσουλίνη

Η ινσουλίνη  παράγεται από το  όργανο πάγκρεας και ρυθμίζει την γλυκόζη αίματος. Ότι και να καταναλωθεί από υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και λιπαρά, μετατρέπονται σε γλυκόζη και τοποθετείται μέσα στο κύτταρο. Έτσι  δεν έχουμε κυκλοφορία ελεύθερης γλυκόζης στο αίμα.

Το εύρος τιμών ζαχάρου στο ανθρώπινο οργανισμό πρέπει να κυμαίνεται (70-110mg/dL), υπό φυσιολογικές συνθήκες. 

Το πόσο εύκολα ανταποκρίνονται τα κύτταρα στο σήμα της ινσουλίνης, ώστε να αρπάξουν τη γλυκόζη και να την βάλουν μέσα στα κύτταρα, ονομάζεται ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ στην ινσουλίνη.

 Ένας άνθρωπος ο οποίος καταναλώνει πολλές επεξεργασμένες τροφές & απλούς υδατάνθρακες, το πάγκρεάς του αυξάνει την έκκριση της ινσουλίνης ταχύτατα. Τότε τα κύτταρα αρχίζουν σταδιακά να μειώνουν την ευαισθησία τους και να μην λειτουργούν το ίδιο όπως πριν. 

Αντίσταση λοιπόν στην ινσουλίνη υπάρχει όταν το κύτταρο ναι μεν έχει μεγαλύτερη ανάγκη σε ποσότητα ινσουλίνης, για να μπει η γλυκόζη μέσα, αλλά υπάρχει και μεγαλύτερη αντίσταση. Το αποτέλεσμα είναι το πάγκρεας να παράγει μεγάλες ποσότητες ινσουλίνης και να δυσκολεύονται τα κύτταρα να την αφομοιώσουν. 

Εάν λοιπόν η αντίσταση στην ινσουλίνη συνεχιστεί για χρόνια & παράγονται μεγάλες ποσότητες ινσουλίνης τότε δημιουργούνται προβλήματα στην υγεία μας. 

Το μεταβολικό σύνδρομο αναγνωρίζεται πλέον όλο και περισσότερο σε παιδιά και εφήβους. Η παιδική παχυσαρκία είναι γνωστό πλέον ότι συσχετίζεται με την αντίσταση στην ινσουλίνη.  

Η καθιστική ζωή, το υπερβολικό βάρος και η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο για αντίσταση στην ινσουλίνη. Κυρίως ο λιπώδης ιστός μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή, σωματικό στρες ή άλλες αλλαγές στα κύτταρα που συμβάλλουν στην αντίσταση στην ινσουλίνη. Η χρόνια σταθερή αύξηση και συγκράτηση από το σώμα μας του λιπώδους ιστού μπορεί να προκαλέσει έκκριση τοξικών ουσιών για τον οργανισμό.

 Για να μειωθεί η αντίσταση στην ινσουλίνη χρειάζονται αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες ενός ατόμου. Αρχικά ρυθμίζονται τα γεύματα σε συγκεκριμένες ώρες. Π.χ το πρωινό γεύμα να ξεκινάει μετά τις 10.00π.μ. Προστίθενται  τροφές με μικροθρεπτική αξία και χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη. Οι αλλαγές στην διατροφή γίνονται σταδιακά και όχι απότομα. 

Πολύ σημαντικό είναι η φυσική δραστηριότητα. Περπάτημα και λίγες ασκήσεις με αντιστάσεις.